Dag 37 Railay beach

Vannacht hebben we onlangs het geluid van de bar naast ons heerlijk geslapen. Na een frisse douche hebben we ons klaargemaakt om naar de view point te gaan. We kwamen rond een uurtje of half tien bij de voet van de berg/jungle/rots en hadden even kort overleg over de route. Joachim gaf toe dat hij de route wat had onderschat qua moeilijkheid. Je moet namelijk wel echt naar boven klimmen.

Toen we na iets meer dan een half uur klimmen boven aan de view point kwamen was het weer even magisch als de vorige keer. De lucht was blauw, er stond een frisse zachte wind en er was niemand anders. We hebben genoten van het uitzicht.

Na het nemen van een paar leuke foto's zijn we weer verder gaan lopen/klimmen. Na tien minuten lopen  kwamen we uit op een splitsing waar je de keuze had om terug te gaan of door te gaan naar de lagoon.

Ondanks dat ik wist dat het een best lastige route was en daar eigenlijk geen zin meer in had, zijn we toch verder gelopen. Het laatste stukje (tot waar het veilig was) heeft joachim alleen gelopen en ben ik vanaf een afstandje wezen kijken. Hij vond het prachtig om de lagoon vanaf boven te zien.  

Toen we eenmaal veilig weer beneden stonden vonden we het tijd om te gaan ontbijten in het dorp straatje. Hiervoor wilde we een andere route pakken dan de heenweg (naar de voet van de berg). Maar na ongeveer een half uurtje lopen kwamen we er achter dat het een doodlopend stuk strand was en we een half uurtje terug moesten lopen om bij het dorp te komen.

In het dorp hebben we even lekker ontbeten en wat geld gepind voor de komende dagen. Hierna hebben we ons klaargemaakt voor de vier eilanden tour (en het zwemmen met lichtgevend plankton).

Dit was de tweede keer dat ik dit deed maar het stelde zeker niet teleur. We begonnen om half twee en vertrokken (met een lekker drankje in ons hand) naar het eerste eiland. Het was weer een gezellige groep met echt heel veel Nederlanders dus dat was wel weer even makkelijk communiceren.

De route van de tour was wat anders dan de vorige keer en dat maakte het wel leuk voor mij. Jammer genoeg ging het aan het einde van de middag heel hard waaien en werd het erg bewolkt. Hierdoor was de zonsondergang niet echt te zien en werd er aangekondigd dat het nog wel eens lastig zou kunnen  worden om het plankton te kunnen zien. Na de zonsondergang zijn we naar een plek gevaren waar het niet erg waaide en de zee dus ook rustiger was.

Hier werd verteld dat we hoogstwaarschijnlijk het plankton niet meer konden gaan zien. Wel konden we nog lekker zwemmen en een beetje feesten. We besloten ondanks de regen, toch maar even te gaan zwemmen. We lagen met ongeveer vier mensen  in het water en het was ondertussen helemaal donker. Tot onze verbazing zagen Jo en ik toch een glimp in het water en besloten, ondanks dat er werd verteld dat er geen plankton was om een snorkel te vragen.

Wij samen met één andere meid waren uiteindelijk de enige van de boot die een tijd lang hebben kunnen genieten van het prachtige plankton. Het was een heel klein beetje minder dan de vorige keer maar nog steeds heel magisch om te zien.

Het was ook zo leuk om dit moment te kunnen delen met z'n tweetjes in de warme regen, alleen dobberend in de zee en uit de drukte van de groep  (helemaal genieten). Naast het plankton waren er ook hele grote vleermuizen te zien, echt zo groot had ik ze nog nooit gezien.

Nadat we het water uit waren geroepen zijn we terug naar het land gegaan en begon de avond met een drankje bij het hostel. Iedereen ging vervolgens naar een bar om voetbal te kijken. Zelf hadden wij hier niet zoveel behoefte aan dus nadat we daar een hamburger hadden gegeten, zijn we ons eigen ding gaan doen. De rest van de avond/nacht hebben we rond gelopen en vooral heel erg veel gepraat. Na nog een korte taal cursus van een Thai die een winkel bezit op Railay beach zijn we veel te laat richting ons bedje gegaan.